Szanuj mój czas, bo niewiele go dziś masz.

Szczerość.

Szacunek wobec drugiego człowieka, a przede wszystkim siebie. 

Umiejętność znalezienia rozwiązań sytuacji trudnych.

Ambicja.

Upór.

To wszystko to tylko niektóre z cech ludzi, których Ja sobie cenię. Czasem jednak ręce opadają, gdy ludzie zachowują się totalnie bez sensu, są nieodpowiedzialni i niekompetentni. Przykład dzisiejszy : umówione spotkanie na godzinę 17. Sprawy biznesowe, a nie spotkanie towarzyskie. Wybrałam miejsce. Czekam. Mija 5 minut od teoretycznego momentu spotkania. Nie ma Go. Mija kolejne 10 minut, a Jego nadal nie ma. Dzwonię, ale nie odbiera. No cóż - jeśli ma takie podejście do klientów, to Ja Mu kariery w tej branży nie wróżę. Złość nie wynikała z faktu niepojawienia się, bo zagospodarowałam sobie ten czas na przegląd aktualnych trendów światowych sieciówek. Złości brak szacunku do mojego czasu. 

Godzinę później dostaję najpierw wiadomośc, a potem telefon, że przecież spotkanie miało być godzinę później. Bardziej przypominało to monolog wkurzonej Mnie , niż dialog. Koniec końców pożegnałam się ze stwierdzeniem, że w tym tygodniu na pewno już nie znajdę czasu. Szczerze? Gdy chcę znaleźć czas - jestem w stanie tak rozplanować sobie dzień, by ten czas mieć. Nie bawi mnie jednak umawianie się, po to tylko, by zwiedzić jakieś miejsce, a szanowny znajomy czy znajoma nie raczy uprzedzić, że się nie pojawi. 

W XXI wieku, gdy czas przecieka Ci niemalże przez palce nie pozwalaj  innym ludziom go marnować.